Op onbekend terrein
Persoonlijke ontwikkeling is als een onbekend terrein. Het betreden is
nieuw. Er zijn geen wegen, geen borden die de weg wijzen. Het terrein verlaten
is heel gemakkelijk. Overal zijn er uitgangen. Het is gemakkelijk terug te
keren naar bekende terreinen, waar er wél wegen en borden zijn. Waarom zou je
dan het onbekende terrein willen betreden? Omdat het bekende terrein bekend is.
Er valt niets meer te ontdekken. De wegen op het bekende terrein zijn
platgetreden paden, keer op keer gelopen, steeds leidend naar dezelfde
plaatsen. Iedere stap op het onbekende terrein daarentegen is nieuw, leerzaam
en onverwacht. Misschien verwarrend, desoriënterend, destabiliserend, maar
altijd nieuw, veelbelovend, ruimte scheppend.
Een oncomfortabele weg
Het onbekende verkennen is uitdagend en
oncomfortabel. Wil je het onbekende terrein verkennen, dan is de opdracht het
bekende te weerstaan, en het onbekende te verduren. Het onbekende is uitdagend,
want het geeft geen houvast.
Als je de weg kent, dan ben je op bekend terrein
Hoe weet je dat je op het onbekende terrein
bent en niet op het bekende? Dat is heel eenvoudig. Wanneer je de weg kent,
wanneer je de antwoorden op je vragen al kent, dan ben je op bekend terrein.
Wanneer je geen gebaande paden kunt ontdekken, wanneer er nog geen antwoorden
zijn, dan ben je op onbekend terrein.
In het onbekende is er veel te creëren
Het is gemakkelijk jezelf ervan te overtuigen
dat op dit onbekende, braakliggende terrein niets te halen valt. Dat is misschien ook zo. Maar er is veel te doen, te creëren. Onze wandeling op
het onbekende terrein zal vorm geven aan het terrein. Er zullen nieuwe wegen
ontstaan. Nieuwe antwoorden, uit onvermoede hoek.
Ook het onbekende wordt langzaamaan bekend
Eens zal ook dit onbekende terrein bekend
zijn. Dan zullen ook hier de wegen platgetreden paden zijn. Dan zal ook hier
niets meer te ontdekken zijn. Maar gelukkig zijn er altijd weer nieuwe onbekende
terreinen, die rustig wachten ontdekt te worden.