Op onbekend terrein

Persoonlijke ontwikkeling is als een onbekend terrein. Het betreden is nieuw. Er zijn geen wegen, geen borden die de weg wijzen. Het terrein verlaten is heel gemakkelijk. Overal zijn er uitgangen. Het is gemakkelijk terug te keren naar bekende terreinen, waar er wél wegen en borden zijn. Waarom zou je dan het onbekende terrein willen betreden? Omdat het bekende terrein bekend is. Er valt niets meer te ontdekken. De wegen op het bekende terrein zijn platgetreden paden, keer op keer gelopen, steeds leidend naar dezelfde plaatsen. Iedere stap op het onbekende terrein daarentegen is nieuw, leerzaam en onverwacht. Misschien verwarrend, desoriënterend, destabiliserend, maar altijd nieuw, veelbelovend, ruimte scheppend.

Een oncomfortabele weg

Het onbekende verkennen is uitdagend en oncomfortabel. Wil je het onbekende terrein verkennen, dan is de opdracht het bekende te weerstaan, en het onbekende te verduren. Het onbekende is uitdagend, want het geeft geen houvast.

Als je de weg kent, dan ben je op bekend terrein

Hoe weet je dat je op het onbekende terrein bent en niet op het bekende? Dat is heel eenvoudig. Wanneer je de weg kent, wanneer je de antwoorden op je vragen al kent, dan ben je op bekend terrein. Wanneer je geen gebaande paden kunt ontdekken, wanneer er nog geen antwoorden zijn, dan ben je op onbekend terrein.

In het onbekende is er veel te creëren 

Het is gemakkelijk jezelf ervan te overtuigen dat op dit onbekende, braakliggende terrein niets te halen valt. Dat is misschien ook zo. Maar er is veel te doen, te creëren. Onze wandeling op het onbekende terrein zal vorm geven aan het terrein. Er zullen nieuwe wegen ontstaan. Nieuwe antwoorden, uit onvermoede hoek.

Ook het onbekende wordt langzaamaan bekend

Eens zal ook dit onbekende terrein bekend zijn. Dan zullen ook hier de wegen platgetreden paden zijn. Dan zal ook hier niets meer te ontdekken zijn. Maar gelukkig zijn er altijd weer nieuwe onbekende terreinen, die rustig wachten ontdekt te worden.